بیماری آلزایمر یک اختلال مغزی است که با گذشت زمان بدتر میشود. با تغییراتی در مغز مشخص می شود که منجر به رسوب پروتئین های خاصی می شود. بیماری آلزایمر باعث کوچک شدن مغز و در نهایت مرگ سلول های مغز می شود. همچنین این بیماری شایع ترین علت زوال عقل است که باعث کاهش تدریجی حافظه، تفکر، رفتار و مهارت های اجتماعی می شود. البته همه افراد گاهی اوقات دچار نقص حافظه می شوند، اما از دست دادن حافظه علامت اصلی بیماری آلزایمر است. با گذشت زمان، از دست دادن حافظه بر توانایی و عملکرد فرد در محل کار یا خانه تأثیر می گذارد. علائم اولیه شامل مشکل در یادآوری رویدادها یا مکالمات اخیر می باشد. با گذشت زمان، به مشکلات جدی حافظه و از دست دادن توانایی انجام کارهای روزمره تبدیل می شود. همچنین استقلال عملکردی بیماران با پیشرفت بیماری کاهش می‌یابد.

 درحالت کلی باید بدانیم که با افزایش سن، حتی وقتی به بیماری شناخته شده ای هم مبتلا نباشیم، درجاتی از ضعف حافظه را داریم و از طرفی طیف بسیار وسیعی از بیماری ها هم هستند که می توانند باعث اختلال حافظه در فرد سالمند شوند که البته در صدر آنها بیماری آلزایمر قرار دارد. اما باید بدانیم آلزایمر مرحله ای از سالمندی و نشانه پیری نیست، چرا که سالمندانی را داریم که حافظه نرمالی دارند. باتوجه به اینکه شیوع زوال عقل در سراسر جهان بیش از 45 میلیون نفر تخمین زده شده است و عمدتاً افراد سالمند را تحت تأثیر قرار می دهد، بنابراین تشخیص زود هنگام این بیماری باعث پیشگیری از روند کاهش حافظه و سایر عملکردها می شود.